двухчле́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двухчле́нны двухчле́нная двухчле́ннае двухчле́нныя
Р. двухчле́ннага двухчле́ннай
двухчле́ннае
двухчле́ннага двухчле́нных
Д. двухчле́ннаму двухчле́ннай двухчле́ннаму двухчле́нным
В. двухчле́нны (неадуш.)
двухчле́ннага (адуш.)
двухчле́нную двухчле́ннае двухчле́нныя (неадуш.)
двухчле́нных (адуш.)
Т. двухчле́нным двухчле́ннай
двухчле́ннаю
двухчле́нным двухчле́ннымі
М. двухчле́нным двухчле́ннай двухчле́нным двухчле́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)