двухфігу́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двухфігу́рны двухфігу́рная двухфігу́рнае двухфігу́рныя
Р. двухфігу́рнага двухфігу́рнай
двухфігу́рнае		 двухфігу́рнага двухфігу́рных
Д. двухфігу́рнаму двухфігу́рнай двухфігу́рнаму двухфігу́рным
В. двухфігу́рны (неадуш.)
двухфігу́рнага (адуш.)		 двухфігу́рную двухфігу́рнае двухфігу́рныя (неадуш.)
двухфігу́рных (адуш.)
Т. двухфігу́рным двухфігу́рнай
двухфігу́рнаю		 двухфігу́рным двухфігу́рнымі
М. двухфігу́рным двухфігу́рнай двухфігу́рным двухфігу́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)