двухузго́р’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. двухузго́р’е двухузго́р’і
Р. двухузго́р’я двухузго́р’яў
Д. двухузго́р’ю двухузго́р’ям
В. двухузго́р’е двухузго́р’і
Т. двухузго́р’ем двухузго́р’ямі
М. двухузго́р’і двухузго́р’ях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)