двухтру́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двухтру́бны двухтру́бная двухтру́бнае двухтру́бныя
Р. двухтру́бнага двухтру́бнай
двухтру́бнае
двухтру́бнага двухтру́бных
Д. двухтру́бнаму двухтру́бнай двухтру́бнаму двухтру́бным
В. двухтру́бны (неадуш.)
двухтру́бнага (адуш.)
двухтру́бную двухтру́бнае двухтру́бныя (неадуш.)
двухтру́бных (адуш.)
Т. двухтру́бным двухтру́бнай
двухтру́бнаю
двухтру́бным двухтру́бнымі
М. двухтру́бным двухтру́бнай двухтру́бным двухтру́бных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)