двухто́мнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. двухто́мнік двухто́мнікі
Р. двухто́мніка двухто́мнікаў
Д. двухто́мніку двухто́мнікам
В. двухто́мнік двухто́мнікі
Т. двухто́мнікам двухто́мнікамі
М. двухто́мніку двухто́мніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)