двухстру́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двухстру́нны двухстру́нная двухстру́ннае двухстру́нныя
Р. двухстру́ннага двухстру́ннай
двухстру́ннае
двухстру́ннага двухстру́нных
Д. двухстру́ннаму двухстру́ннай двухстру́ннаму двухстру́нным
В. двухстру́нны (неадуш.)
двухстру́ннага (адуш.)
двухстру́нную двухстру́ннае двухстру́нныя (неадуш.)
двухстру́нных (адуш.)
Т. двухстру́нным двухстру́ннай
двухстру́ннаю
двухстру́нным двухстру́ннымі
М. двухстру́нным двухстру́ннай двухстру́нным двухстру́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)