двухство́ркавыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. двухство́ркавыя
Р. двухство́ркавых
Д. двухство́ркавым
В. двухство́ркавых
Т. двухство́ркавымі
М. двухство́ркавых

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)