двухсаста́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двухсаста́ўны двухсаста́ўная двухсаста́ўнае двухсаста́ўныя
Р. двухсаста́ўнага двухсаста́ўнай
двухсаста́ўнае		 двухсаста́ўнага двухсаста́ўных
Д. двухсаста́ўнаму двухсаста́ўнай двухсаста́ўнаму двухсаста́ўным
В. двухсаста́ўны (неадуш.)
двухсаста́ўнага (адуш.)		 двухсаста́ўную двухсаста́ўнае двухсаста́ўныя (неадуш.)
двухсаста́ўных (адуш.)
Т. двухсаста́ўным двухсаста́ўнай
двухсаста́ўнаю		 двухсаста́ўным двухсаста́ўнымі
М. двухсаста́ўным двухсаста́ўнай двухсаста́ўным двухсаста́ўных

Іншыя варыянты: двухсастаўны́.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)