двухсастаўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двухсастаўны́ двухсастаўна́я двухсастаўно́е двухсастаўны́я
Р. двухсастаўно́га двухсастаўно́й
двухсастаўно́е		 двухсастаўно́га двухсастаўны́х
Д. двухсастаўно́му двухсастаўно́й двухсастаўно́му двухсастаўны́м
В. двухсастаўны́ (неадуш.) двухсастаўну́ю двухсастаўно́е двухсастаўны́я (неадуш.)
Т. двухсастаўны́м двухсастаўно́й
двухсастаўно́ю		 двухсастаўны́м двухсастаўны́мі
М. двухсастаўны́м двухсастаўно́й двухсастаўны́м двухсастаўны́х

Іншыя варыянты: двухсаста́ўны.

Крыніцы: prym2009.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)