двухра́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. двухра́дка двухра́дкі
Р. двухра́дкі двухра́дак
Д. двухра́дцы двухра́дкам
В. двухра́дку двухра́дкі
Т. двухра́дкай
двухра́дкаю
двухра́дкамі
М. двухра́дцы двухра́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)