двухпраламле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. двухпраламле́нне двухпраламле́нні
Р. двухпраламле́ння двухпраламле́нняў
Д. двухпраламле́нню двухпраламле́нням
В. двухпраламле́нне двухпраламле́нні
Т. двухпраламле́ннем двухпраламле́ннямі
М. двухпраламле́нні двухпраламле́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)