двухпо́люсны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двухпо́люсны двухпо́люсная двухпо́люснае двухпо́люсныя
Р. двухпо́люснага двухпо́люснай
двухпо́люснае
двухпо́люснага двухпо́люсных
Д. двухпо́люснаму двухпо́люснай двухпо́люснаму двухпо́люсным
В. двухпо́люсны (неадуш.)
двухпо́люснага (адуш.)
двухпо́люсную двухпо́люснае двухпо́люсныя (неадуш.)
двухпо́люсных (адуш.)
Т. двухпо́люсным двухпо́люснай
двухпо́люснаю
двухпо́люсным двухпо́люснымі
М. двухпо́люсным двухпо́люснай двухпо́люсным двухпо́люсных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)