двухкры́лыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
двухкры́лыя | |
двухкры́лых | |
двухкры́лым | |
двухкры́лых | |
двухкры́лымі | |
двухкры́лых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)