двухко́рпусны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двухко́рпусны двухко́рпусная двухко́рпуснае двухко́рпусныя
Р. двухко́рпуснага двухко́рпуснай
двухко́рпуснае
двухко́рпуснага двухко́рпусных
Д. двухко́рпуснаму двухко́рпуснай двухко́рпуснаму двухко́рпусным
В. двухко́рпусны (неадуш.)
двухко́рпуснага (адуш.)
двухко́рпусную двухко́рпуснае двухко́рпусныя (неадуш.)
двухко́рпусных (адуш.)
Т. двухко́рпусным двухко́рпуснай
двухко́рпуснаю
двухко́рпусным двухко́рпуснымі
М. двухко́рпусным двухко́рпуснай двухко́рпусным двухко́рпусных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)