двухко́нтурны
прыметнік, адносны
двухко́нтурны | двухко́нтурная | двухко́нтурнае | двухко́нтурныя | |
двухко́нтурнага | двухко́нтурнай двухко́нтурнае |
двухко́нтурнага | двухко́нтурных | |
двухко́нтурнаму | двухко́нтурнай | двухко́нтурнаму | двухко́нтурным | |
двухко́нтурны ( двухко́нтурнага ( |
двухко́нтурную | двухко́нтурнае | двухко́нтурныя ( двухко́нтурных ( |
|
двухко́нтурным | двухко́нтурнай двухко́нтурнаю |
двухко́нтурным | двухко́нтурнымі | |
двухко́нтурным | двухко́нтурнай | двухко́нтурным | двухко́нтурных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)