двухко́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. двухко́лка двухко́лкі
Р. двухко́лкі двухко́лак
Д. двухко́лцы двухко́лкам
В. двухко́лку двухко́лкі
Т. двухко́лкай
двухко́лкаю
двухко́лкамі
М. двухко́лцы двухко́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)