двухко́лерны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двухко́лерны двухко́лерная двухко́лернае двухко́лерныя
Р. двухко́лернага двухко́лернай
двухко́лернае
двухко́лернага двухко́лерных
Д. двухко́лернаму двухко́лернай двухко́лернаму двухко́лерным
В. двухко́лерны (неадуш.)
двухко́лернага (адуш.)
двухко́лерную двухко́лернае двухко́лерныя (неадуш.)
двухко́лерных (адуш.)
Т. двухко́лерным двухко́лернай
двухко́лернаю
двухко́лерным двухко́лернымі
М. двухко́лерным двухко́лернай двухко́лерным двухко́лерных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)