двухкапе́ечны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двухкапе́ечны двухкапе́ечная двухкапе́ечнае двухкапе́ечныя
Р. двухкапе́ечнага двухкапе́ечнай
двухкапе́ечнае		 двухкапе́ечнага двухкапе́ечных
Д. двухкапе́ечнаму двухкапе́ечнай двухкапе́ечнаму двухкапе́ечным
В. двухкапе́ечны (неадуш.)
двухкапе́ечнага (адуш.)		 двухкапе́ечную двухкапе́ечнае двухкапе́ечныя (неадуш.)
двухкапе́ечных (адуш.)
Т. двухкапе́ечным двухкапе́ечнай
двухкапе́ечнаю		 двухкапе́ечным двухкапе́ечнымі
М. двухкапе́ечным двухкапе́ечнай двухкапе́ечным двухкапе́ечных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)