двухкампле́ктны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двухкампле́ктны двухкампле́ктная двухкампле́ктнае двухкампле́ктныя
Р. двухкампле́ктнага двухкампле́ктнай
двухкампле́ктнае		 двухкампле́ктнага двухкампле́ктных
Д. двухкампле́ктнаму двухкампле́ктнай двухкампле́ктнаму двухкампле́ктным
В. двухкампле́ктны (неадуш.)
двухкампле́ктнага (адуш.)		 двухкампле́ктную двухкампле́ктнае двухкампле́ктныя (неадуш.)
двухкампле́ктных (адуш.)
Т. двухкампле́ктным двухкампле́ктнай
двухкампле́ктнаю		 двухкампле́ктным двухкампле́ктнымі
М. двухкампле́ктным двухкампле́ктнай двухкампле́ктным двухкампле́ктных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)