двухкале́нчаты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двухкале́нчаты двухкале́нчатая двухкале́нчатае двухкале́нчатыя
Р. двухкале́нчатага двухкале́нчатай
двухкале́нчатае
двухкале́нчатага двухкале́нчатых
Д. двухкале́нчатаму двухкале́нчатай двухкале́нчатаму двухкале́нчатым
В. двухкале́нчаты (неадуш.)
двухкале́нчатага (адуш.)
двухкале́нчатую двухкале́нчатае двухкале́нчатыя (неадуш.)
двухкале́нчатых (адуш.)
Т. двухкале́нчатым двухкале́нчатай
двухкале́нчатаю
двухкале́нчатым двухкале́нчатымі
М. двухкале́нчатым двухкале́нчатай двухкале́нчатым двухкале́нчатых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)