двухзаме́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двухзаме́шчаны двухзаме́шчаная двухзаме́шчанае двухзаме́шчаныя
Р. двухзаме́шчанага двухзаме́шчанай
двухзаме́шчанае		 двухзаме́шчанага двухзаме́шчаных
Д. двухзаме́шчанаму двухзаме́шчанай двухзаме́шчанаму двухзаме́шчаным
В. двухзаме́шчаны (неадуш.)
двухзаме́шчанага (адуш.)		 двухзаме́шчаную двухзаме́шчанае двухзаме́шчаныя (неадуш.)
двухзаме́шчаных (адуш.)
Т. двухзаме́шчаным двухзаме́шчанай
двухзаме́шчанаю		 двухзаме́шчаным двухзаме́шчанымі
М. двухзаме́шчаным двухзаме́шчанай двухзаме́шчаным двухзаме́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)