двухгало́сны

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. двухгало́сны двухгало́сныя
Р. двухгало́снага двухгало́сных
Д. двухгало́снаму двухгало́сным
В. двухгало́сны (неадуш.) двухгало́сныя (неадуш.)
Т. двухгало́сным двухгало́снымі
М. двухгало́сным двухгало́сных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)