двая́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. двая́чуся двая́чымся
2-я ас. двая́чышся двая́чыцеся
3-я ас. двая́чыцца двая́чацца
Прошлы час
м. двая́чыўся двая́чыліся
ж. двая́чылася
н. двая́чылася
Дзеепрыслоўе
цяп. час двая́чачыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)