дваякаўвагну́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дваякаўвагну́ты дваякаўвагну́тая дваякаўвагну́тае дваякаўвагну́тыя
Р. дваякаўвагну́тага дваякаўвагну́тай
дваякаўвагну́тае		 дваякаўвагну́тага дваякаўвагну́тых
Д. дваякаўвагну́таму дваякаўвагну́тай дваякаўвагну́таму дваякаўвагну́тым
В. дваякаўвагну́ты (неадуш.)
дваякаўвагну́тага (адуш.)		 дваякаўвагну́тую дваякаўвагну́тае дваякаўвагну́тыя (неадуш.)
дваякаўвагну́тых (адуш.)
Т. дваякаўвагну́тым дваякаўвагну́тай
дваякаўвагну́таю		 дваякаўвагну́тым дваякаўвагну́тымі
М. дваякаўвагну́тым дваякаўвагну́тай дваякаўвагну́тым дваякаўвагну́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)