дваяве́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дваяве́рац дваяве́рцы
Р. дваяве́рца дваяве́рцаў
Д. дваяве́рцу дваяве́рцам
В. дваяве́рца дваяве́рцаў
Т. дваяве́рцам дваяве́рцамі
М. дваяве́рцу дваяве́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)