дваябо́р’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дваябо́р’е
Р. дваябо́р’я
Д. дваябо́р’ю
В. дваябо́р’е
Т. дваябо́р’ем
М. дваябо́р’і

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)