дваябо́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дваябо́рка | дваябо́ркі | |
| дваябо́ркі | дваябо́рак | |
| дваябо́рцы | дваябо́ркам | |
| дваябо́рку | дваябо́рак | |
| дваябо́ркай дваябо́ркаю |
дваябо́ркамі | |
| дваябо́рцы | дваябо́рках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)