дваябо́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дваябо́рац дваябо́рцы
Р. дваябо́рца дваябо́рцаў
Д. дваябо́рцу дваябо́рцам
В. дваябо́рца дваябо́рцаў
Т. дваябо́рцам дваябо́рцамі
М. дваябо́рцу дваябо́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)