дваро́вая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
дваро́вая | дваро́выя | |
дваро́вай | дваро́вых | |
дваро́вай | дваро́вым | |
дваро́вую | дваро́вых | |
дваро́вай дваро́ваю |
дваро́вымі | |
дваро́вай | дваро́вых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)