дварані́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дварані́н двара́не
Р. дварані́на двара́н
Д. дварані́ну двара́нам
В. дварані́на двара́н
Т. дварані́нам двара́намі
М. дварані́не двара́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)