двара́начка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. двара́начка двара́начкі
Р. двара́начкі двара́начак
Д. двара́начцы двара́начкам
В. двара́начку двара́начак
Т. двара́начкай
двара́начкаю
двара́начкамі
М. двара́начцы двара́начках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)