дба́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дба́йнік | дба́йнікі | |
| дба́йніка | дба́йнікаў | |
| дба́йніку | дба́йнікам | |
| дба́йніка | дба́йнікаў | |
| дба́йнікам | дба́йнікамі | |
| дба́йніку | дба́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)