даўнаве́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даўнаве́чны даўнаве́чная даўнаве́чнае даўнаве́чныя
Р. даўнаве́чнага даўнаве́чнай
даўнаве́чнае		 даўнаве́чнага даўнаве́чных
Д. даўнаве́чнаму даўнаве́чнай даўнаве́чнаму даўнаве́чным
В. даўнаве́чны (неадуш.)
даўнаве́чнага (адуш.)		 даўнаве́чную даўнаве́чнае даўнаве́чныя (неадуш.)
даўнаве́чных (адуш.)
Т. даўнаве́чным даўнаве́чнай
даўнаве́чнаю		 даўнаве́чным даўнаве́чнымі
М. даўнаве́чным даўнаве́чнай даўнаве́чным даўнаве́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)