даўгаве́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
даўгаве́чніца | даўгаве́чніцы | |
даўгаве́чніцы | даўгаве́чніц | |
даўгаве́чніцы | даўгаве́чніцам | |
даўгаве́чніцу | даўгаве́чніц | |
даўгаве́чніцай даўгаве́чніцаю |
даўгаве́чніцамі | |
даўгаве́чніцы | даўгаве́чніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)