даўгаве́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| даўгаве́чніца | даўгаве́чніцы | |
| даўгаве́чніцы | даўгаве́чніц | |
| даўгаве́чніцы | даўгаве́чніцам | |
| даўгаве́чніцу | даўгаве́чніц | |
| даўгаве́чніцай даўгаве́чніцаю |
даўгаве́чніцамі | |
| даўгаве́чніцы | даўгаве́чніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)