даўгаве́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даўгаве́чнік даўгаве́чнікі
Р. даўгаве́чніка даўгаве́чнікаў
Д. даўгаве́чніку даўгаве́чнікам
В. даўгаве́чніка даўгаве́чнікаў
Т. даўгаве́чнікам даўгаве́чнікамі
М. даўгаве́чніку даўгаве́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)