даўбе́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| даўбе́жка | даўбе́жкі | |
| даўбе́жкі | даўбе́жак | |
| даўбе́жцы | даўбе́жкам | |
| даўбе́жку | даўбе́жкі | |
| даўбе́жкай даўбе́жкаю |
даўбе́жкамі | |
| даўбе́жцы | даўбе́жках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)