даі́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| даі́шнік | даі́шнікі | |
| даі́шніка | даі́шнікаў | |
| даі́шніку | даі́шнікам | |
| даі́шніка | даі́шнікаў | |
| даі́шнікам | даі́шнікамі | |
| даі́шніку | даі́шніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)