даі́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
даі́льшчык | даі́льшчыкі | |
даі́льшчыка | даі́льшчыкаў | |
даі́льшчыку | даі́льшчыкам | |
даі́льшчыка | даі́льшчыкаў | |
даі́льшчыкам | даі́льшчыкамі | |
даі́льшчыку | даі́льшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)