дашапта́ць
‘дашаптаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| дашапчу́ | дашэ́пчам | |
| дашэ́пчаш | дашэ́пчаце | |
| дашэ́пча | дашэ́пчуць | |
| Прошлы час | ||
| дашапта́ў | дашапта́лі | |
| дашапта́ла | ||
| дашапта́ла | ||
| Загадны лад | ||
| дашапчы́ | дашапчы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дашапта́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)