дачыкіля́ць
‘дайсці, кульгаючы, прыпадаючы на адну нагу’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| дачыкіля́ю | дачыкіля́ем | |
| дачыкіля́еш | дачыкіля́еце | |
| дачыкіля́е | дачыкіля́юць | |
| Прошлы час | ||
| дачыкіля́ў | дачыкіля́лі | |
| дачыкіля́ла | ||
| дачыкіля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| дачыкіля́й | дачыкіля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дачыкіля́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)