даччы́н
прыметнік, прыналежны
| даччы́н | даччына́ | даччыно́ | даччы́ны даччы́ныя |
|
| даччы́нага | даччыно́й даччыно́е |
даччыно́га | даччы́ных | |
| даччы́наму | даччыно́й | даччыно́му | даччы́ным | |
| даччы́н ( даччы́нага ( |
даччыну́ | даччыно́ | даччы́ны ( даччы́ныя ( даччы́ных ( |
|
| даччы́ным | даччыно́й даччыно́ю |
даччыны́м | даччы́нымі | |
| даччы́ным | даччыно́й | даччыны́м | даччы́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)