даччы́н

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даччы́н даччына́ даччыно́ даччы́ны
даччы́ныя
Р. даччы́нага даччыно́й
даччыно́е		 даччыно́га даччы́ных
Д. даччы́наму даччыно́й даччыно́му даччы́ным
В. даччы́н (неадуш.)
даччы́нага (адуш.)		 даччыну́ даччыно́ даччы́ны (неадуш.)
даччы́ныя (неадуш.)
даччы́ных (адуш.)
Т. даччы́ным даччыно́й
даччыно́ю		 даччыны́м даччы́нымі
М. даччы́ным даччыно́й даччыны́м даччы́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)