дацячы́

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дацячэ́ дацяку́ць
Прошлы час
м. дацё́к дацяклі́
ж. дацякла́
н. дацякло́
Дзеепрыслоўе
прош. час дацё́кшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)