даця́міць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даця́млю даця́мім
2-я ас. даця́міш даця́міце
3-я ас. даця́міць даця́мяць
Прошлы час
м. даця́міў даця́мілі
ж. даця́міла
н. даця́міла
Загадны лад
2-я ас. даця́м даця́мце
Дзеепрыслоўе
прош. час даця́міўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)