даце́міць
‘уцяміць, да канца зразумець што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| даце́млю | даце́мім | |
| даце́міш | даце́міце | |
| даце́міць | даце́мяць | |
| Прошлы час | ||
| даце́міў | даце́мілі | |
| даце́міла | ||
| даце́міла | ||
| Загадны лад | ||
| даце́м | даце́мце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| даце́міўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)