дацеляпа́ць
‘разбоўтаць, расхістаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| дацеляпа́ю | дацеляпа́ем | |
| дацеляпа́еш | дацеляпа́еце | |
| дацеляпа́е | дацеляпа́юць | |
| Прошлы час | ||
| дацеляпа́ў | дацеляпа́лі | |
| дацеляпа́ла | ||
| дацеляпа́ла | ||
| Загадны лад | ||
| дацеляпа́й | дацеляпа́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дацеляпа́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)