датыркне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. датыркне́нне датыркне́нні
Р. датыркне́ння датыркне́нняў
Д. датыркне́нню датыркне́нням
В. датыркне́нне датыркне́нні
Т. датыркне́ннем датыркне́ннямі
М. датыркне́нні датыркне́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)