датырка́ць
‘закранаць, чапаць, браць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| датырка́ю | датырка́ем | |
| датырка́еш | датырка́еце | |
| датырка́е | датырка́юць | |
| Прошлы час | ||
| датырка́ў | датырка́лі | |
| датырка́ла | ||
| датырка́ла | ||
| Загадны лад | ||
| датырка́й | датырка́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| датырка́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)