датыкне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| датыкне́нне | датыкне́нні | |
| датыкне́ння | датыкне́нняў | |
| датыкне́нню | датыкне́нням | |
| датыкне́нне | датыкне́нні | |
| датыкне́ннем | датыкне́ннямі | |
| датыкне́нні | датыкне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)