датыка́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| датыка́ннік | датыка́ннікі | |
| датыка́нніка | датыка́ннікаў | |
| датыка́нніку | датыка́ннікам | |
| датыка́ннік | датыка́ннікі | |
| датыка́ннікам | датыка́ннікамі | |
| датыка́нніку | датыка́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)