датыка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| датыка́нне | датыка́нні | |
| датыка́ння | датыка́нняў | |
| датыка́нню | датыка́нням | |
| датыка́нне | датыка́нні | |
| датыка́ннем | датыка́ннямі | |
| датыка́нні | датыка́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)